عشق رسوایی محض است

عشق رسوایی محض است که حاشا نشود
عاـشقی با اگـــر و شایــــد و امــــا نشود

شرط اول قدم آن است که مجنون باشیم
هر کسـی دربه در خانه ی لیــــلا نشود

 دیر اگر راه بیفتیـم، به یوسف نرسیـم
سر ِ بازار که او منتظر مــــا نشود

لذت عشق به این حسِّ بلاتکلیفی ست
لطف تو شاملـم آیا بشــود؟ یا نشــود؟

 من فقط روبه روی گنبد تو خم شده ام
کمرم غیر در ِ خانه ی تو تــا نشــود

هرقدر باشد اگر دور ِ ضریح تو شلوغ
من ندیدم که بیایـد کســـی و جــــــا نشود

بین زوّار که باشـم کرمــت بیشــتر است
قطره هیچ است اگر وصل به دریا نشود

مُرده را زنده کُنَد خوابِ نسیم حرمت
کار اعجاز شما با دَم ِ عیسی نشود

امن تر از حرمت نیست ، همان بهتر که
کودکِ گمشــده در صحن تو پــیدا نشــود

بهتر از این؟! که کسی لحظه ی پابوسیِ تو
نفـــس آخر خود را بکِشـــد پـــــا نشــــــود

دردهایم به تو نزدیـــک ترم کرده طبیــب
حرفم این است که یک وقت مداوا نشــود

من دخیل ِ دلِ خود را به تو طوری بستم
که به این راحتــی آقا گــره اش وا نشـــود

بارها حاجتی آورده ام و هر بارش
پاسخی آمده از سمت تو، الّـا نشود

امتحان کرده ام این را حرمت ، دیدم که
هیچ چیزی قســـم حضرت زهـــرا نشود


آخرش بی برو برگرد مرا خواهی کُشت
عاشقی با اگر و شـــاید و امــــا نشود...